Zabawa zwykle kojarzy się czymś mało edukującym i wręcz niepotrzebnym. Już dzieci we wczesnym wieku szkolnym uczy się bycia obowiązkowym, niezawodnym i systematycznym. Nie ma w tym nic złego, jeśli zachowana jest równowaga. Dzieci i nastolatki to osoby potrzebujące wskazówek- dzięki nim wyrastają na mądrych ludzi. W świecie, w którym nawet najmłodsi muszą zabiegać o odrobinę czasu na rozrywkę, sprawdzi się „inteligentna” zabawa. A taką formę spędzania wolnego czasu oferują liczne gry psychologiczne dla dzieci.
Rozrywka dla najmłodszych
Wiele tego typu gier pozwala poznać siebie, rozwija funkcje poznawcze i pomaga zrozumieć otaczające nas emocje. Jest to bardzo ważny aspekt biorąc pod uwagę fakt, że emocjonalność, w mniejszym lub w większym stopniu, jest wpisana w naturę człowieka. Komfortowe więc jest dla młodszej osoby poznać emocje, nauczyć się je rozróżniać i nazywać oraz przede wszystkim, uznawać za coś normalnego i niezbędnego do rozwoju. Niestety, nadal wiele osób dorosłych uważa, że pewne niepokoje lub napięcia trzeba w sobie ukrywać lub je tłamsić- dla dobra ogółu. Jest to bardzo niekorzystne dla zdrowia psychicznego. Plusem używania takich gier jest też to, że również rodzice mogą nauczyć się jak rozmawiać z dzieckiem i przekazywać mu – czasem trudne dla nich samych – kwestie. Jest to pewnego rodzaju wyznacznik i obustronna korzyść.
Rodzaje gier dla najmłodszych
Rodzaje gier wspierających rozwój dzieci są różne. Znajdzie się wiele opcji dla najmłodszych, dopiero poznających świat- np. przeznaczone dla dzieci od 3. roku życia, jak i te dla tzw. „starszaków” uczęszczających już do szkoły. Oto niektóre z funkcji korzystania z gier psychologicznych:
– poszerza zasób słownictwa,
– rozwija spostrzegawczość,
– trenuje pamięć,
– uczy rozróżniania kolorów,
– ułatwia naukę czytania,
– wzmacnia wyobraźnię,
– integruje i rozwija umiejętności pracy w grupie,
– uczy budować relacje społeczne,
– wykorzystuje zdrową formę rywalizacji,
– rozwija analizę i refleksyjność,
– uczy umiejętności logicznego myślenia,
– rozwija empatię,
– pozwala poznać różne rodzaje emocji,
– powoduje skupienie uwagi na jednym zadaniu,
– bawi i uczy jednocześnie,
– rozwija komunikację interpersonalną,
– uczy akceptacji siebie i innych,
– może wspomagać aspekt terapeutyczny (np. podczas wizyt u psychologa),
– rozwija refleks i koordynację ruchową,
– pozwala mądrze podchodzić do uprzedzeń i stereotypów.
Człowiek to zbiór różnych stanów emocjonalnych i umiejętności. Właśnie dlatego należy rozwijać i pielęgnować wszystko to, co w nim siedzi- zarówno melancholię, jak i energię. Wiele osób uważa, że emocje dzielą się na dobre i złe. Nic bardziej mylnego! Wielu z nich po prostu nie lubimy. Nikt nie przepada za nadmiernym smutkiem czy ciągłym zestresowaniem. Są to jednak reakcje organizmu, które ostrzegają nas przed zagrożeniem, informują o nas samych. Warto już od najmłodszych lat uczyć, że każda emocja, którą dziecko odczuwa jest ważna i istotna dla jego prawidłowego rozwoju. Wtedy będzie umiało cieszyć z tych radosnych chwil i doceniać te trudne. To dobry kierunek, by stać się w przyszłości dojrzałym człowiekiem.
