Dość duża liczba rodziców zastanawia się czy mają szczepić swoje pociechy. Jednak większość z nich zgadza się z zaleceniami lekarzy, dzięki czemu chronią swoje dziecko przed niebezpieczeństwem. Jednak istnieje duża grupa osób, które niestety nie szczepią swoich dzieci, co grozi chorobami zakaźnymi, które mogą prowadzić nawet do śmierci malucha. Dlatego każda przyszła mama powinna zapoznać się z kalendarzem szczepień obowiązkowych i skojarzonych.
Czym jest kalendarz szczepień?
Kalendarz szczepień pokazuje nam w jakim miesiącu życia i na co nasze dziecko powinno być zaszczepione. Po porodzie nasze dziecko zostaje zaszczepione na gruźlicę oraz wzw b. Po upływie dwóch miesięcy musimy udać się z maluchem do przychodni, aby zostało zaszczepione na pneumokoki oraz szczepienie 6 w 1 ( DTPa + IPV+Hib+wzwb). W tym okresie życia dziecka, zalecane jest również szczepienie dodatkowe na rotawirusy i meningokoki. Musimy jednak wiedzieć, że szczepienia dodatkowe są płatne jednak warto je wykonać zwłaszcza, gdy nasze dziecko będzie później uczęszczać do żłobka czy przedszkola. W czwartym miesiącu życia szkraba oprócz szczepienia 6 w 1, kolejny raz dziecko szczepione jest na pneumokoki. Miesiąc piąty i szósty to szczepienie skojarzone czyli 6 w 1, pamiętajmy przy tym, że szósty miesiąc jest ostatnią możliwością, aby zaszczepić malca na rotawirusy. W siódmym miesiącu obowiązkowe jest szczepienie na WZW B oraz możliwe jest zaszczepienie dziecka na meningokoki.
Przerwa w szczepieniach
Po tych szczepieniach następuje półroczna przerwa, kolejne szczepienie wykonuje się między trzynastym a piętnastym miesiącem życia i dotyczy ono odry, różyczki, świnki oraz pneumokoków. W tym okresie możemy też zaszczepić nasze dziecko dodatkowo na ospę wietrzną oraz meningokoki. Między szesnastym a osiemnastym miesiącem życia, należy wykonać takie szczepienia jak 6 w 1. Oprócz dodatkowych szczepień na meningokoki czy ospę wietrzną, w tych miesiącach możemy zaszczepić dziecko jeszcze dodatkowo na wirusowe zapalenie wątroby typu a oraz na grypę czy kleszczowe zapalenie mózgu. Po przeprowadzeniu tych szczepień maluch ma spokój do szóstego roku życia, kiedy to ponownie zostaje zaszczepiony na błonicę, tężec i krztusiec oraz na poliomyelitis, odrę, świnkę i różyczkę. Oczywiście można w tym wieku przeprowadzić również dodatkowe szczepienia, których nie wykonaliśmy wcześniej. Między dwunastym a trzynastym rokiem nie ma obowiązkowych szczepień, jednak można wykonać szczepienia dodatkowe wśród których dodane zostało szczepienie przeciw ludzkiemu wirusowi brodawczaka. Czternastolatki dostają już tylko jedno szczepienie obowiązkowe na błonicę, tężec i krztusiec, oprócz tego jak w pozostałych latach można wykonać szczepienia dodatkowe. Ostatnie szczepienie otrzymujemy w wieku 19 lat i jest ono takie samo jak w czternastym roku życia. Osoby dorosłe mogą więc przejść wszystkie dodatkowe szczepienia na które nie zostały zaszczepione jako dzieci.
Szczepienie dzieci jest bardzo ważne pozwala uniknąć chorób oraz ich częstych powikłań w późniejszym wieku, dlatego nie wahajmy się szczepić naszych pociech.
